Dla Autorów
I. Informacje ogólne
Komitet Redakcyjny czasopisma „Polilog. Studia Neofilologiczne” przyjmuje do druku wyłącznie prace oryginalne, dotychczas niepublikowane i nieprzeznaczone do publikacji w innych wydawnictwach. Autor w tym zakresie składa stosowne oświadczenie. Informacja o formule potwierdzenia oryginalności dzieła i prawach autorskich do utworu udostępniona jest na: www.arch.apsl.edu.pl Opublikowanie utworu jest nieodpłatne.
Redakcja zastrzega sobie prawo do odmowy przyjęcia tekstu, który nie spełnia norm edytorskich obowiązujących w czasopiśmie.
Teksty należy przesyłać w formie elektronicznej na adres:
polilog.apsl@gmail.com
oraz do Sekretarza na adres:
piotr.gancarz@apsl.edu.pl
Termin składania artykułów:
do 15 listopada każdego roku.
Artykuły przyjmowane są do druku według kolejności zgłoszeń.
Procedura recenzji zgłoszonych do publikacji tekstów jest anonimowa (double-blind review).
- Dwie negatywne opinie recenzenckie powodują odrzucenie zgłoszonego materiału.
- W przypadku jednej oceny negatywnej Komitet Redakcyjny może zadecydować o objęciu tekstu recenzją dodatkową lub o jego dyskwalifikacji.
- Autor powinien zgodnie z zaleceniami Recenzenta dokonać korekty tekstu. Jeżeli jednak nie zgadza się z uwagami – może wnieść odwołanie.
- Poprawiony materiał, uwzględniający sugestie Recenzenta, powinien być przesłany do Redakcji w terminie 7 dni od przekazania Autorowi opinii recenzenckich.
II. Wymogi edytorskie
Objętość tekstu
Artykuł – 10–15 stron (do 25 000 znaków ze spacjami), recenzja książki – do 5 stron (do 10 000 znaków), sprawozdania z konferencji naukowych i informacja o pozycjach wydawniczych (publikacjach) – do 2 stron (około 4000 znaków ze spacjami).
Format tekstu
- tytuł artykułu – wersalikami Times New Roman 12, czcionka pogrubiona, wyrównanie do środka
- imię i nazwisko – czcionka Times New Roman 12
- identyfikator ORCID (Open Research and Contributor ID)
- ośrodek akademicki, miejscowość, kraj – czcionka Times New Roman 12
- adres poczty elektronicznej – czcionka Times New Roman 12
- słowa kluczowe – w języku artykułu (5 słów), czcionka Times New Roman 12, kursywa
- tekst zasadniczy – czcionka Times New Roman 12; interlinia 1,5 wiersza; marginesy – 2,5 cm dla formatu A4, wyjustowanie (równomierne rozłożenie tekstu pomiędzy marginesami)
- bibliografia – porządek alfabetyczny; w przypadku kilkukrotnego odwołania się do prac tego samego autora zastosowanie znajduje zapis chronologiczny publikacji; wydawnictwa zapisane cyrylicą podlegają transliteracji zgodnie z regułami określonymi na stronie internetowej http://www.ushuaia.pl/transliterate/, po wybraniu wariantu „cyrylica, transliteracja PN-ISO 9:2000”; czcionka Times New Roman 12
- streszczenie – w języku angielskim (do 1000 znaków) obejmuje tytuł artykułu, cele badawcze, metodologię, opis rezultatów analizy, 5 słów kluczowych (keywords)
Informacja o Autorze
Sporządzić na odrębnej stronie: imię i nazwisko, tytuł i stopień naukowy, ośrodek reprezentowany przez Autora (afiliacja), stanowisko, tytuły pięciu ważniejszych w dorobku naukowym Autora publikacji ze wskazaniem miejsca i roku wydania, objętości tekstu (ilość stron), adres e-mail, identyfikator ORCID (Open Research and Contributor ID)
III. Wymogi techniczne
Cytowania
- Cytaty obejmujące powyżej 3 wierszy wyodrębniane są w tekście w sposób graficzny za pomocą podwójnej interlinii – czcionka Times New Roman, rozmiar 12 pkt, pojedynczy interwał między wierszami, bez użycia cudzysłowu.
- Krótkie cytacje stanowią integralną część tekstu zasadniczego, czcionka Times New Roman 12, interlinia 1,5 wiersza, ujęte w cudzysłowie («»); gdy w cytacie występuje cudzysłów, należy go oznaczyć podwójnym cudzysłowem apostrofowym, np.: ‘The term romance derived from the medieval Latin word meaning “in the roman language”’.
- Pomijanie części cytowanego tekstu wymaga użycia wielokropka w „nawiasie ostrokątnym”: <…> (znaki ‘mniejszy’, ‘większy’).
- Cytowania w językach słowiańskich przytaczane są w języku oryginalnym, inne – w języku artykułu.
Odsyłacze (w tekście głównym)
- Stosujemy odsyłacze wewnątrztekstowe w nawiasach kwadratowych według wzoru: [Nowak 2002: 32] – podajemy nazwisko autora, rok wydania publikacji, stronę.
- Jeśli kilka prac tego samego autora zostało opublikowanych w tym samym roku, należy zastosować indeksację literową a, b, c itd. (bez spacji między rokiem publikacji a literą): [Nowak 2002a: 314].
- Tytuły utworów, prac naukowych, rozdziałów zapisywane są kursywą, np.: Sztuka i piękno w średniowieczu; Teorie badań literackich.
- Tytuły czasopism i gazet z użyciem cudzysłowu, np.: „Polilog. Studia Neofilologiczne”.
- Tytuły utworów nietłumaczonych na język artykułu przytaczane są w zapisie oryginalnym.
- Obok zastosowanego w tekście tłumaczenia tytułu utworu równolegle dokonuje się w nawiasie prezentacji zapisu oryginalnego wraz z podaniem roku wydania, np.: Na Górnej Masłowce (На Верхней Масловке, 2006).
- Przy pierwszym użyciu danej nazwy osobowej w tekście głównym należy użyć nazwy pełnej, składającej się z imienia i nazwiska, np.: Umberto Eco.
Przypisy dolne
Przypisy umieszczone na dole strony zawierającej treść, do której się one odnoszą, automatyczne, numerowane kolejno, czcionka Times New Roman, rozmiar 10 pkt, pojedyncza interlinia.
Monografia autorska
Waśko A., 2015, Historia według poetów. Myślenie metahistoryczne w literaturze polskiej (1764-1848), Kraków.
Rozdział w pracy zbiorowej
Janion M., 1984, Gotycyzm, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, red. Krzyżanowski J., t. 1, Warszawa.
Artykuł w czasopiśmie
Dąbrowska M., 2015, Ze studiów nad twórczością Michaiła Nikiticza Murawiowa (wątek Bolesława Krzywoustego i Zbigniewa), „Acta Neophilologica”, t. XVII (2), s. 93-104.
Utwór literacki w zbiorze dzieł
Gogol M., 1940: Płaszcz, [w:] N.V. Gogol, Zbiór utworów: w 14 tomach, t. 3. Historia, Moskwa-Leningrad, 1937–1952.
Źródła internetowe
Zholkovsky A., 2005, Wybrane artykuły na temat rosyjskiej poezji, Moskwa 2005, http://college.usc.edu/alik/rus/book/invariants/index.html (dostęp 21.11.2019)
Stosowane w przypisach skróty
Ibidem – tamże
Eadem, ead. – taż (autorka), tejże (autorki)
Idem, id. – tenże (autor), tegoż (autora)
Iidem, iid. – ciż (autorzy), tychże (autorów)
Passim – w różnych miejscach (wymienionej książki albo dzieł wymienionego autora)